Najczęstsze choroby tkanek okołowierzchołkowych

Zdrowy i piękny uśmiech wymaga troski i uwagi każdej osoby. Regularne mycie zębów może okazać się jednak zabiegiem niewystarczającym. Pewne nawyki żywieniowe, słaba odporność bądź czynniki genetyczne powodują, że nasze zęby nie wyglądają i nie zachowują się tak, jak byśmy tego chcieli. Pojawia się próchnica i jej konsekwencja mogą być choroby miazgi i następczo choroby tkanek okołowierzchołkowych. Ich źródłem są bakterie, urazy mechaniczne,  chemiczne czy też powikłania leczenia kanałowego .Jakie wyróżniamy choroby, czym się charakteryzują i w jaki sposób je leczyć, zostanie pokrótce opisane w niniejszym artykule.

Choroby tkanek okołowierzchołkowych – czym są?

Tkanki okołowierzchołkowe to tkanki wokół korzenia zęba , które możemy zlokalizować w tym miejscu, wierzchołek korzenia łączy  się z kością. Najczęściej mamy do czynienia ze stanem zapalnym. Możemy wyróżnić cztery rodzaje chorób tych tkanek kostnych:

• lekkie przekrwienia – stan dotykający głównie ozębną. Źródłem problemu są bakterie, urazy mechaniczne, czynniki chemiczne i termiczne. Może zdarzyć się tak, że przekrwienia są wynikiem zapalenia miazgi. Pierwsze objawy to narastający ból pojawiający się podczas gryzienia bądź płukania zęba. W kontekście samoistnego bólu – pojawia się bardzo rzadko. Rola stomatologa opiera się na odnalezieniu przyczyny i zapobieżeniu kolejnym konsekwencjom.
• Zmiany postępowe – dotykają ozębną, cement korzeniowy i kość wyrostka zębodołowego. W okolicach tkanek objętych chorobą może pojawić się obwódka otosklerotyczna bądź otoskleroza kości okolic wierzchołka korzenia zęba. W takich przypadkach ząb nie posiada żywej miazgi. Czasem powstają ziarniaki bądź kostniwaki. Są to małe kuleczki o owalnym kształcie. Rola stomatologa opiera się na znalezieniu przyczyny oraz na rozpoczęciu leczenia. Nierzadko, występuję przeciążenie zębów żywych.
• Zmiany wsteczne – podobnie jak zmiany postępowe dotyczą cementu korzeniowego, ozębnej i kości wyrostka zębodołowego. Cechują się rozwojem zjawiska resorpcji, a więc zanikowi. Czasem można zauważyć dodatkowe zwyrodnienia bądź martwice. Zaniki, zwyrodnienia i martwice mogą dotyczyć ozębnej. Jednak należy pamiętać, że w aspekcie martwic ozębnej dochodzi do nich obecnie rzadziej niż w poprzednich latach. Natomiast w kościach może dojść do rozwoju martwiaków istoty gąbczastej lub korowej.
• Zapalenie – poważna infekcja bakteryjna wywołana przez drobnoustroje gromadzące się w zębach i dziąsłach. Może być bezpośrednią konsekwencją nieleczonych zębów, próchnicy czy innych stanów zapalnych. Główne objawy to: krwawienie dziąseł podczas mycia zębów, nieprzyjemny oddech, ból podczas żucia, ruchome zęby, nadmierne gromadzenie się kamienia nazębnego oraz zaczerwienienie dziąseł. Podczas leczenia istotne jest zdiagnozowanie przyczyny, jej wyeliminowanie, załagodzenie objawów oraz prowadzenie odpowiedniej higieny jamy ustnej.

Jak leczyć choroby tkanek okołowierzchołkowych?

Leczenie wszystkich chorób związanych z tkankami okołowierzchołkowymi opiera się na dwóch fundamentach -zapobieganiu i właściwym leczeniu zaistniałego problemu. Zapobieganie czyli prawidłowa higiena jamy ustnej. Po usunięciu bakterii przez dentystę, bezwzględnie należy utrzymać czystość zębów i dziąseł. W tym celu warto myć zęby dwa razy dziennie za pomocą pasty do zębów z fluorem, zamienić tradycyjną szczoteczkę na elektryczną, stosować nić dentystyczną oraz ograniczyć spożywanie kawy czy tytoniu. Drugi filar zapobiegania to skorzystanie z profesjonalnego czyszczenia zębów wykonywanego przez specjalistę. Podczas czyszczenia dentysta usunie osad nazębny i kamień nazębny z zębów i ich korzeni, a następnie wypoleruje zęby i potraktuje je fluorem. Każde uformowane kieszonki przyzębia mogą wymagać głębokiego oczyszczenia, aby umożliwić uzdrowienie. Metoda głębokiego oczyszczania, zwana skalowaniem i wyrównywaniem korzeni, pomoże zeskrobać kamień nazębny, a także usunąć wszelkie szorstkie miejsca na korzeniu zęba, gdzie bakterie mają tendencję do gromadzenia. Taka czynność pozwoli na ochronę tkanek przed chorobami. Kolejnym krokiem jest regularne umawianie się na wizyty u stomatologa i kontrolowanie stanu tkanek .Właściwe leczenie zaistniałych problemów w tkankach okołowierzchołkowych to w zależności od stopnia problemu leczenie zachowawcze, endodontyczne ( pierwotne  kanałowe lub jego rewizja) lub ( gdy stan tkanek jest bardzo poważny) chirurgiczne ( zabiegi resekcji wierzchołków korzeni , wstecznego wypełniania kanałów)

Do najczęstszych chorób tkanek okołowierzchołkowych zalicza się przede wszystkim zapalenie, które może doprowadzić do powstawania ropnia. Jednakże pierwsze zaczerwienienia czy zmiany postępowe lub rozrostowe ( uwypuklenia) również są zaliczane do problemów, których nie należy bagatelizować  i szybko zgłosić się na konsultację do specjalisty.